Week 44: Drie aan/afraders
deRecensent bespreekt deze week een absurde carnivorendetective en tevens holle Van Warmerdam-imitatie (Vlees), een niet meer dan aardige rock&roll-film (The Runaways) en de feelbadmovie van het jaar (Die Fremde), waar je zeer zeker wel/niet naar toe moet.
The Runaways – Floria Sigismondi
Cast: Kristin Stewart, Dakota Fanning, Michael Shannon; Release: 04-11-2010
Qua doelgroepbehandeling vangen ze met deze film drie doelgroepen: de veertigers die vroeger posters van meidenrockband The Runaways aan de muur hadden hangen, de rockfilmliefhebbers van alle leeftijden en de kids die dankzij de Twilight-serie into actrice Kristin Stewart zijn. Die laatste doelgroep zal het meeste moeten wennen aan de behoorlijk andere uitstraling van hun heldin. In deze film speelt ze rockchick avant-la-lettre Joan Jett. Jett wil in 1975 een punkbandje oprichten met enkel meiden. Manager Kim Fowley (Shannon) vindt dat een goed idee en zoekt een paar meiden erbij. Cherie Curry (Fanning) moet de leadzangeres worden, ondanks dat ze nogal jong is (15) en behoorlijk losgeslagen. Gepusht door Fowley toert de band door de V.S. en Japan en scoort een paar hits (‘Cherry Bomb’). Ondertussen is Curry aan de drank en pillen en breekt de hel los in de band. Deze film laat de bron zien waar Joan Jett & The Blackhearts, The Bangles, L7, Hole, The Donnas, The Riplets en misschien ook wel Pink hun inspiratie vandaan haalden. The Runaways toont voor een rock&roll-film weinig verrassends, maar leuk vermaak is het wel en de hoofdrollen van Fanning en Stewart zijn overtuigend.
Vlees – Victor Nieuwenhuijs & Maartje Seyferth
Cast: Titus Muizelaar, Nellie Benner; Release: 04-11-2010
Een slagerij heeft weinig gasten, maar wel een bloedmooi slagersmeisje en een grote vrieskast. Na de seks en de moord (wat had je anders verwacht na zo’n eerste zin?), gaat een detective op onderzoek uit.
Na het vormexperiment Crepuscule van filmmakers Seyferth en Nieuwenhuijs (ook al met actrice Nellie Benner) doken ze de slagerij in en kwamen er met een verdraaide who-done-it weer uit. Want een recht-toe-recht-aan detectivestory is Vlees allerminst. Eerder is het een surreële absurde thriller, waarin de moordenaar niet interessant is, maar de beelden des te meer (veel witte kleren met rood bloed, dode dieren en blote dames). In Vlees zitten veel goede ideeën (de dubbelrol van Muizelaar als slager en detective, de absurde humor en de visuele perfectie), maar het levert jammer genoeg geen overtuigende film op. Vlees oogt als een Van Warmerdam-film, maar mist de urgentie wat betreft het verhaal of de personages (die blijven te vlak). Vlees is een best aardige, absurde carnivorendetective.
Die Fremde (When we leave) – Feo Aladag
Cast: Sibel Kekilli, Nizam Schiller; Release: 04-11-2010
Feelbadmovie van het jaar. Met andere woorden: heftige dramatische film, waar je absoluut niet vrolijk van wordt. Waardoor ik de neiging heb om de film tegelijkertijd nadrukkelijk af- en aan te raden. De in Duitsland wonende Umay (van Turkse ouders) heeft geen gelukkig huwelijk en wil van haar man af. Dit gaat echter niet zo makkelijk, want haar familie wil niet dat ze van haar (door hen uitgezochte) man scheidt. Vanwege een nogal strikte traditie die in hun gemeenschap heerst. Umay wil niet het risico lopen haar ouders en broer en zus nooit meer te mogen zien en probeert met de situatie te leven. Tot ze het niet meer uithoudt en met haar zoontje naar een opvanghuis vlucht.
Wat volgt, is een getouwtrek om het zoontje, het verlangen van Umay om haar familie te zien en de angst voor diezelfde familie (die nadrukkelijk achter hun schoonzoon blijven staan). Ondanks de voorspelbaarheid van de opvolgende dramatische ontwikkelingen (behalve het onverwachte slot), ga je er geheel in mee en hoop je dat Umay het zal redden. Dankzij het goede spel van hoofdrolspeelster Sibel Kikilli en de invoelbare, heftige situatie is Die Fremde de feelbadmovie van het jaar. Af/aanrader!
In de vorige edities van FILM 2010:
43: The Social Network