Beste tracks van nu - zangers/bands mrt '13

Heel gewoon
‘Al die honderdduizend liedjes, waar je mee wordt overspoeld. Songs en hits en melodietjes, die zijn nooit voor ons bedoeld.’ In een tijd dat gay-marriage weer een issue is (in Frankrijk, Rusland, de V.S., Turkije), is daar die bijna 40 jaar oude tekst van Annie M.G. Schmidt uit haar musical Foxtrot (1977). Op de leuke cover-plaat ‘Supersonische boem’ zingt Gerard van Maasakker (1) een mooiere uitvoering dan het origineel van Willem Nijholt of de versie van Paul de Leeuw. Uit ‘Sorry dat ik besta’: ‘Maar over veertig jaar, wie weet, staan er liedjes op de hitparade. Niet alleen maar over hij en zij, maar ook over hij en hij.’ In de afgelopen decennia zijn er genoeg liefdesliedjes geweest over hij en hij, over zij en zij – maar deze songs problematiseerde het onderwerp, waren een gimmick, werden als bijzonder en uitzonderlijk gezien of gebruikten het onzijdige ‘you & me’ om alle doelgroepen te kunnen bedienen – en dus niet zoals Schmidt schreef: ‘Dan zingt iedere romanticus, heel gewoon, zo is het dus, Romeo en Julius.’ Jammer genoeg nog niet gedateerd die Annie.

Hits! Hits! Hits?
Ondanks dat John Grant (2) op zijn nieuwe plaat enkele keren samen zingt met zijn heldin Sinead O’Connor, komt het niet tot een liefdesduet, daarvoor zijn de teksten te erg doortrokken van verdriet en boosheid – ondanks het onderwerp zal hij er de homo-top100 niet mee halen. Iets vrolijker is de bijna hit van Kodaline (3), die zich sinds ‘All I want’ lijken te specialiseren in breekbare liedjes met af en toe een uitbarsting. De volgende bijna hit is van Woodkid (4), waar Yoann Lemoine achter schuilgaat, een Franse filmmaker – ‘I love you’ is het minst bombastische en daarmee beste liedje van zijn debuut. Geen bijna hit, want al volledig in Engeland losgebarsten is ‘Pompeii’ van Bastille (5), dat net als het lekkere ‘Needle’ van de Canadese Born Ruffians (6) goed in het gehoor liggende folk-popliedjes zijn in de recente traditie van The Lumineers en Of Monsters & Men. Maar dat was slechts voorspel, voor de belangrijkste release van deze maand, de nieuwe Vampire Weekend (7) , waar automerk Saab niet blij mee is (luister de tekst, zie het clipje), maar de Vampire-fans wel – en zingen ze nu ‘Dying young won’t change your mind’ terwijl de titel lijkt te verwijzen naar een meisjesnaam? Thom Yorke neuriet vervolgens een prettig eind weg met z’n gesofisticeerde Afro-beatbox-vrienden van Atoms for Peace (8). De repetitieve ritmes zetten nog even door bij Matthew E. White (9) in het dansbare ‘Big love’. Over naar het vroege zomerhitje, ‘Corazon’, van de relaxt klinkende rapper Robby Hunter (10).

Folk UK
Billy Bragg (11) heeft een mooi nieuw album uit met weinig venijnige politieke songs en iets meer liefdesliedjes. Dit ‘There will be a reckoning’ is dan wel weer politiek. De eerste keer dat ik Frank Turner (12) hoorde, dacht ik: ‘wat heeft Billy Bragg een rock-plaat gemaakt!’ Turner is echter meer dan een Bragg-copycat, want hij schrijft originele songs, zoals deze nieuwe single. Na de 50-er Bragg en de 30-er Turner, staat er alweer een nieuwe generatie klaar; de Crowns (13), die het met deze acoustic punkfolk-sound goed zullen doen op festivals. Richard Thompson (14) is met z’n 63 jaar de oudste van dit vijftal Britse folkies. Alhoewel Brits? Deze bonustrack van zijn laatste album is een onverstaanbare bewerking van een 16^eeeuwse Italiaanse compositie van Orazio Vecchio. Laatste in dit rijtje de naar Belle & Sebastian leunende Stornoway (15) uit Oxford.

Folk elders
Vorig jaar bracht Josh Ritter (16) zowel een EP als een roman uit en nu is daar alweer de volgende cd met dit ‘Joy to you baby’ waarvan hij de gitaarlick jatte van The Stereophonics (vergelijk met: ‘Pick a part’). Over jatwerk gesproken, The Milk Carton Kids (17) hebben de complete sound of silence van Simon & Garfunkel gecopy-paste. Tip: hun eerste twee cd’s kun je gratis downloaden op hun website. Net als Ritter en Lohues is ook Canadees Mark Andrew Hammilton van Woodpigeon (18) een zeer productieve singer-songwriter, hij bracht in acht jaar 16 cd’s en EP’s uit en ook zijn nieuwste staat weer vol prachtig gelaagde folk. Ron Sexsmith (19) is misschien wel de bekendste onbekende Canadese songwriter, in ‘If only avenue’ bezingt hij de laan waar je alleen in je gedachten kan leven – als je die laan maar blijft aflopen, kom je vanzelf in Arcadië van Daniël Lohues (20) terecht. Daniel Versteegh (21) won tien jaar terug de Grote Prijs en vorig jaar bijna de Singer-songwriter-tv-show, bracht EP’s uit, maar heeft nu een debuutplaat vol gevoelige songs.

Franciscus bedankt voor de bloemen in zijn haar
Zou het door de nieuwe Paus komen, of wil iedereen weer net als in 1967 naar San Francisco? Retroband Foxygen (22) zingt over de stad waar ze hun lief achterlieten en The Mowgli’s (23) bezingen de liefde en koppelen dat ook al aan San Francisco, terwijl ze zelf nota bene uit L.A. komen. Nog meer zomerse Westkust-sound bij de Cayucas (24) die hun album en hun single ‘Cayucos’ noemden – allemaal naar een klein stranddorpje onder Frisco. De Haarlemse Pignose Willy’s (25) tenslotte gingen nooit naar de stad van Sint Franciscus, maar houden wel van de Frisco-meisjes.

Het afrohippiesoulpiratengospelblues-gevoel
Blues heeft de neiging om gezapig of voorspelbaar te worden, bij de Heritage Blues Orchestra (26) valt dat dankzij een mix van gospel (samenzang) en New Orleans (blazers) mee. The Relatives (27) presteren zich als gospelgroep en dat klopt wel als je naar de teksten luistert, maar muzikaal zitten ze veel dichter bij de funk-soul van James Brown. En dan iets heel anders, deel 1: Koffie (28) is een Amsterdamse Afro-band die samen met zanger Nassan Silva Lopes gewoon doen alsof ze midden in de ‘70’s in West-Afrika zitten. En dan iets heel anders, deel 2: Tom Waits (29) die met behulp van Keith Richards bijna een parodie op zichzelf doet in dit brallerige zeemanslied van de piratenplaat van Johnny Depp. En dan iets heel anders, deel 3: de leden van The Happy Jawbone Family Band (30) studeerden aan de Jack Kerouac School of Disembodied Poetics, en dat hoor je af an dit heerlijk rommelige hippie freakfolkliedje over musea uit je jeugd.

Ricco van Nierop

Niet op de kaart, wel 't luisteren waard
Niet op spotify (althans niet hun nieuwste cd): Vondelpark - Dracula - een verstilde song van deze Londonse band die in de buurt komt bij James Blake.

Check ook deze oudere playlists:
Spotlijster mrt 13/v playlist + tekst
Spotlijster feb 13/m playlist + tekst
Spotlijster feb 13/v playlist + tekst
Spotlijster jan 13/m playlist + tekst
Spotlijster jan 13/v playlist + tekst
Spotlijster nov 12/v
Spotlijster nov 12/m
Spotlijster okt 12/v
Spotlijster okt 12/m