• Evenement: International Film Festival Rotterdam 2007
  • Data: 24-01 t/m 04-02
  • Datum bespreking: 7 Februari 2007

Verse Films! Verse Films!


Ondanks allerlei doemscenario’s over de toekomst van de film en de bioscoop, blijft film een perfect medium om een scala aan gevoelens op te wekken. In een donkere zaal zit je binnen no time midden in het verhaal dat voor je op het scherm verschijnt. Weg ben je. Weg uit je eigen leven, weg uit die Rotterdamse bioscoopstoel. En met gemak: weg uit Nederland. Dankzij het zeer gevarieerde Rotterdamse Filmfestival was de Recensent samen met nog 400.000 andere celluloid-suckers de afgelopen 10 dagen totaal van de wereld. Om met een verrijkte blik vol verse films terug te keren.

Spannende Stasi’s en dierendocu’s (-)

Volkomen terecht won Das leben der Anderen dit jaar de publieksprijs . De Stasi-film is zowel historisch informatief als zeer spannend. De film levert zelfs (wrange) humor op. Zoals al enkele jaren gebruikelijk is, scoren films met een dier in de titel ook zeer sterk. Dit jaar de eer aan twee geweldige documentaires. The Cats of Mirikitani (nummer 2 in de publiekspoll) gaat over een 85-jarige Amerikaans-Japanse kunstenaar die op straat leeft en telkens maar over de oorlog blijft tekenen. De documentairemaakster gaat zelfs zo ver door de oude man in huis te nemen. Hartverwarmend. De docu Dixie Chicks, shut up & sing (nummer 3 in de poll) vertelt het verhaal van de drie countryzangeressen, die even niet zo blij waren dat Bush ook uit Texas kwam. Die ene uitspraak levert een berg aan kritiek en bedreigingen van patriottische countryliefhebbers op. De film is een voortreffelijke inkijk in de muziekbizznizz en toont drie zeer humoristische zangeressen backstage.

Ceausescu's comeback

Roemenië. Er gaan weken voorbij dat ik niet aan dat land denk. En dan zie je op het Internationaal Film Festival Rotterdam (IFFR) ineens een viertal films over het land. Misschien niet geheel toevallig refereren alle filmmakers in meer of mindere mate aan de val van Ceaucescu in 1989. De sterke film The way I spent the end of the world gaat over kinderen die vlak voor de val nog uit het land (en uit hun situatie) willen ontsnappen. In de enigszins warrige film The paper will be blue zie je de rellen vanuit de ogen van agenten en soldaten die orde in de stad dienen te houden. Cover-boy gaat over een jongen die tijdens die rellen zijn vader doodgeschoten ziet worden en later in zijn leven daar op opvallende wijze aan herinnerd wordt. De film hinkt een beetje teveel op twee gedachten, maar laat wel indruk achter. In 12:08 East of Bucharest reconstrueert een tv-talkshow met twee ooggetuigen de 16 jaar oude revolutie. Het levert de meest hilarische en beste Roemeense film op. Samen met nog enkele korte films uit en over het land (zie het artikel over The tube with a hat) brengt het IFFR op deze wijze een goed overzicht van hedendaagse cinema uit het land en tevens een mooi inzicht in de recente geschiedenis van de afgelopen 20 jaar.

Lachen bij Lynch

Pathe 1 zit bomvol (dat is toch al snel zo’n 1000 man), voor de surprisefilm, waarvan 10 % van de bezoekers al een juist vermoeden heeft dat het de nieuwe David Lynch zal zijn. Gejoel stijgt op als de naam van de fameuze regisseur op het scherm verschijnt. Inland Empire begint. Konijnen verschijnen in beeld. De muziek klinkt vertrouwd; de beelden zijn schimmig, soms zelfs wazig. Schimmig en wazig zijn ook goede beschrijvingen voor het verhaal. Allemaal typisch Lynch. De konijnen hebben ondertussen plaatsgemaakt voor Laura Dern en Jeremy Woods. Als na een half uur de pratende konijnen opnieuw in beeld verschijnen ontstaat in de zaal de eerste uitloop. Het verhaal van de actrice die zich in haar rol verliest, lijkt exemplarisch voor de bezoekers. Als Laura Dern van bovenaf haar hoofd in beeld schuift en ons kijkers vraagt: ‘Who is she?’ en even later de voice-over daar nog overheen gaat: ‘I don’t know what’s before or after?’ wordt er zelfs gelachen in de zaal. De bevrijdende lach van ‘ik ben gelukkig niet de enige die er weinig van snapt’. Ondanks de onbegrijpelijkheid van het verhaal, heeft Lynch weer een beklemmende film afgeleverd, waarvoor toch minimaal driekwart van de zaal drie uur lang bleef zitten.

Film on film

Niet alleen Inland Empire handelt over het maken van een film. Ook de aardige Does it hurt, the first Balkan Dogma movie en het mislukte Franse geval Les Anges Exterminateurs hebben film als onderwerp. De Deense film Clash of egos is een hilarische reactie op onbegrijpelijke art-films, waarin een teleurgestelde bioscoopbezoeker verhaal gaat halen bij de regisseur. De zeer geslaagde How is your fish today? gaat over een scenarioschrijver die zijn eigen personage achterna reist. De hoofdpersoon is nogal gek van film, zo noemt hij zijn plant Belle du jour en zijn vis Fellini. In de bosbrandfilm Ca Brule wordt een paardenmeisje verliefd op een brandweerman. Het klinkt belachelijk en dat is de film ook. Net zo belachelijk als de naam van het paard: E.T.

Schrijvers on screen

Naast film, doen ook schrijvers het goed in films dit jaar: Ex-Drummer is een zeer opvallende Belgische Trainspotting en gaat over een schrijvend en drummend alter ego van Herman Brusselmans, in Das leben der Anderen wordt een toneelschrijver bespioneerd.
Schrijver Dito Montiel maakte voor A guide to recognizing your saints zelf het autobio-scenario en stapte ermee naar Robert Downey Jr., die nu in een mooie film de schrijver speelt die terugkijkt op zijn jeugd in New York. Het Noorse prachtdebuut Reprise handelt over twee beginnende schrijvers, waarvan er een depressief wordt.

Verse films

IFFR 2007 blijkt in alles een festival van de nieuwe filmmakers. De zalen stromen vol voor onbekende regisseurs en onbekende acteurs uit onbekende landen. Natuurlijk stap je met deze open houding af en toe in een minder interessante of zelfs slechte film (Ik denk aan de Peter en de wolf verkleedpartij van Un beau matin of de videogame-als-film Real online). Maar veel vaker wordt de bezoeker getrakteerd op prachtige visuele vondsten (bijvoorbeeld de Tati-achtige taferelen in de Marokkaanse What a Wonderful World), sterk acteerwerk (het vijftal actrices in de Oostenrijkse Falling) of absurde humor (Ex-drummer), subliem knip-en plakwerk (Antena, Adventures of John & John) of hilarische humor (Clash of egos, Park).
Dat de jury van de Tiger-award geen drie maar vier winnaars uitkoos, is goed te begrijpen. Aan sterke eerste en tweede films dit jaar (ook buiten Tiger-competitie) geen gebrek. Bog of beast, Unerzogenen, AFR en Love conquers all wonnen uiteindelijk. De laatste film zeer terecht. Bog of beast ook, ware het niet dat de gruwel (Braziliaans meisje wordt onder toezien van opa misbruikt) mij iets te realistisch werd. AFR zag ik niet en voor de niet-geheel gelukte Unerzogenen, kan ik wel een tiental andere, betere films in de plek zetten. Echt filmtalent viel bijvoorbeeld te ontdekken inhet Mexicaanse drama Drama/Mex, in de opvallende Finse Rock ’n Roll never dies, de geestige Eagle vs Shark uit Nieuw Zeeland en de mooi gefilmde Chinese How is your fish today?
Maar ook perfect gelukte films als Das leben der Anderen, Park, A guide to recognizing your saints en Reprise zijn debuten! Hulde daarom aan de programmeurs van het 36ste International Film Festival Rotterdam voor het aanbieden van zoveel voortreffelijke verse waar.

Ricco van Nierop

De favoriete IFFR-films volgens de Recensent:

Lang

1. Das leben der Anderen (Florian von Donnersmarck)
2. A guide to recognizing your saints (Dito Montiel)
3. Reprise (Joachim Trier)
4. The Prestige (Christopher Nolan)
5. Inland Empire (David Lynch)
6. Strawberry shortcakes (Yazaki Hitoshi)
7. How is your fish today? (Guo Xialu)
8. Falling (Barbara Albert)
9. Park (Kurt Voelker)
10. Children + Parents (Ragnar Bragason)
11. Nue-propriété (Joachim Lafosse)
12. La antena (Esteban Sapir)
13. 12:08 East of Bucharest (Corneliu Porumboiu)
14. WWW - What a wonderful world (Faouzi Bensaïdi)
15. I don’t wanna sleep alone (Tsai Ming-liang)

Kort

1. The saddest boy in the world (Jamie Travis)
2. Le dernier cri (Erwin Olaf)
3. Melody Z (David Verbeek)
4. The Tube with a hat (Radu Jude)
5. The Adventures of John & John (Will Stephens)

Docu

1. The Cats of Mirikitani (Linda Hattendorf)
2. Dixie Chicks; Shut up & sing (Kopple & Peck)
3. Made in Korea: Enkeltje Seoul – Amsterdam (Radstake)
4. Old weird America; Harry Smith’s Anthology of Folk Music (Rani Singh)
5. A Hebrew Lesson (Ofek & Rotem)

Relevante recensies op de Recensent:
IFFR 2007 - Vooruitblik
Rade Jude - The Tube with a hat
IFFR 2006 - Verslag
IFFR 2006 - Vooruitblik
IFFR 2005 – Verslag
IFFR 2004 – Scenes from a festival 1
IFFR 2004 – Scenes from a festival 2
IFFR 2004 – Vooruitblik