BORAT, JAMES BORAT

Bond is back, Da Vinci is slaapverwekkend en Borat is here to stay. Ober en Langer licht strijden om de beste Nederlandse film, George Clooney is de man van het jaar, Children of men de film van 2006 en volgend jaar gaan we weer fijn met z'n allen naar The Sequels. Althans volgens me, you & everyone we know. Maar ja, what the bleep do we know?
De Recensent stelde vijf filmrecensenten vijf vragen over 2006 en kreeg nog antwoord ook.

Webrecensenten van dienst:
Quin: Mattijs Grannetia van Quin's reviews
VW: Erik van Wensveen van VW&LePaulski, ft. JB
GV: George Vermij van 8WEEKLY
GvH: George van Hal van de Recensent
RvN: Ricco van Nierop van de Recensent

Wat doe ik hier?
De meest nutteloze bioscoopuren van 2006

Quin: Uiteraard alle nieuwe slasherhorrorfilms: Stay Alive, Saw 2, Texas Chainsaw Prequel etc etc. Een grote tegenvaller was vooral Superman Returns. Bryan Singer's interpretatie van de terugkeer van de aardigste jongen in de superheldenklas was volledig verstoken van intelligentie, charisma en spektakel. We hadden na al die jaren toch meer verwacht van de maker van de eerste twee X-Men- films (waarvan overigens het derde deel ook volledig in het water viel).
VW: Er waren veel degelijke films te zien dit jaar. Zelfs de meeste B-films zoals Slither waren vermakelijk. Maar aan een film heb ik me echt geergerd, Hostel. Een erg magere productie met zeer bedenkelijk moraal en onuitstaanbare personages.
GV: The Da Vinci code. Voorspelbare en belachelijke formulefilm die geheel onterecht werd gehypt door alle controverse.
GvH: Een gedeelde eerste plaats voor What the bleep do we know: down the rabbit hole en The Da Vinci code. Die eerste kiepert een enorme bak semi-wetenschappelijke onzin over de kijker uit. Als betastudent ging het bij deze documentaire, waarin spirituele "toepassingen" van de kwantummechanica besproken werden, wel heel erg jeuken. En The Da Vinci code blijkt werkelijk geestdodend saai als je het boek eenmaal gelezen hebt. Daar kon zelfs de aanwezigheid van Audrey Tatou niets meer aan veranderen.
RvN: Ik wilde hier The Sun noteren, een twee uur durend Sokurov-epos over keizer Hirohito, ware het niet dat ik tijdens de vertoning 1,5 uur heerlijk heb liggen slapen Absoluut niet nutteloos dus. Wel mislukt: de Duitse verfilming van Houllebecqs Elementaire deeltjes, waaruit alle impact is verdwenen.

BORAT, James Borat
De opvallendste actrice/acteur/regisseur/etc van 2006

Quin: Philip Seymour Hoffman, die eindelijk zijn welverdiende Oscar in ontvangst mocht nemen. Mel Gibson, die dit jaar volledig het spoor bijster raakte met zijn dronken, antisemitische opmerkingen en het extreem bloederige Apocalypto. Waar is Martin Riggs gebleven? Als derde Paul Verhoeven, die het aandurfde om zich na vele jaren weer in de slangenkuil der Nederlandse cinema te begeven en daar nog een Gouden Kalf aan overhield ook.
VW: Dankzij het prachtige, reizende retrospectief was de regisseur Valerio Zurlini de grote ontdekking van dit jaar. Het gehele oeuvre (8 films uit de jaren 50, 60 en 70) van deze vergeten Italiaan was te zien in de Nederlandse filmhuizen. Met name Le Soldatesse en L’estate Violente zijn mij erg bij gebleven. En eindelijk was er weer eens chemie tussen Bond en girl. De stoere Daniel Craig, die ook een humoristische en kwetsbare kant laat zien in Casino Royale, zorgt samen met de zwoele Eva Green als Vesper Lynd voor hernieuwd aanzien van de serie.
GV: Regisseur Pen-Ek Ratanaruang met zijn films Last Life in the Universe en Invisible Waves. En daarnaast Gael Garcia Bernal als de kwetsbare en humoristische dromer in The science of sleep.
GvH: Daniel Craig. Een lesje in het overwinnen van scepsis. Van te voren uitgekotst vanwege zijn niet traditionele bond-looks, maar achteraf bejubeld vanwege een uitmuntende prestatie. Misschien wel de beste Bond sinds ene meneer Connery. Verder: George Clooney, omdat hij een grote inbreng had in twee films die het politieke engagement terugbrachten in de bioscoopzaal. Ook Jake Gyllenhaal mag niet ontbreken, vanwege zijn meer dan uitstekende rollen in Jarhead en Brokeback Mountain.
RvN: Mooi om te zien dat Philip Seymour Hofman voor Capote eindelijk de waardering krijgt die hij al jaren verdient met al die prachtige bijrollen. Jammer alleen dat de film niet genoeg overtuigt. Zijn acteerprestatie is meer een subliem Koefnoen-kunstje van 'kijk mij eens goed een typetje neerzetten' waardoor er geen ruimte meer overblijft voor het dragen van het verhaal.
Miranda July is daarom de persoon van het jaar, dankzij haar sublieme filmregie-debuut Me & you & everyone we know.

Natte ogen, afgekloven nagels of kletsende dijen
DE scene van 2006

Quin: De film als geheel mag dan misschien niet honderd procent gelukt zijn, maar onze terugkeer naar die verschrikkelijke dag in september 2001 in Oliver Stone's World Trade Center was behoorlijk indrukwekkend. Daarnaast de realisatie dat we eens goed na moeten gaan denken over de manier waarop we met de natuur omgaan. Tip: bekijk de documentaires Darwin's Nightmare, Who Killed the Electric Car? en An Inconvenient Truth achter elkaar en je bent volledig op de hoogte.
VW: Dit jaar waren er genoeg vermakelijke films te zien. Maar echt gegrepen werd ik zelden. Wel waren er momenten om onbedaarlijk om te lachen. Zo werkt Rene van 't Hof heerlijk op de zenuwen als gebocheld verkoopstertje in Ober. En Sacha Baron Cohen is zo fout dat het lachen niet meer te onderdrukken is wanneer hij de joden, cowboys, feministen, zigeuners, boeren, burgers en buitenlui van Amerika shockeert met zijn onaangepaste interesse voor hun cultuur in Borat.
GV: De langzaam opgebouwde toenadering tussen Kenji en Noi in Last life of the universe. De scene waarin Lilie het uitmaakt met Francois in Les Amants reguliers.
GvH: Een met de hand gevoerde camera leidt ons een grimmig, intens vuurgevecht binnen. Dan, na een overweldigende orgie van explosies, angstige blikken en een stevige muur van geluid, verstilt alles plotseling als de strijdende partijen de eerste baby in jaren te zien krijgen. Maar, zodra de verbazing weg is, knalt alles en iedereen er weer lustig op los terwijl de hoofdpersonen het strijdgewoel langzaam achter zich laten. Aldus de belegeringsscène uit Children of Men. Spannend, visueel overdonderend en met een flinke emotionele lading... met recht het meest indrukwekkende stukje film van 2006.
RvN: Zowel in Me & You & everyone we know, als in Eden, Breakfast on Pluto, Ober en Little Miss Sunshine zitten verrassende fantasierijke vondsten. De keus valt toch op David Lammers film Langer licht, waarin de tiener Mitchell op zijn fiets door Amsterdam-Noord rijdt in het zomeravond licht en er van zijn verbeten gezicht bloed druppelt op zijn witte tutu. Het hele vader-zoondrama samengebald in een beeld. Nieuwsgierig: de film is al dvd.

Gooi de corn maar in de popper!
De verwachtingen voor 2007

Quin: Voor de zomer kijk ik uit naar Shrek 3, Transformers, Spider-Man 3, The Simpsons en Pirates of the Caribbean 3. Verder de nieuwe David Fincher (Zodiac), Coen Brothers (No Country For Old Men), Pixar’s Ratatouille, maar laten we vooral ook niet vergeten dat 2007 het jaar is dat de originele Star Wars dertig jaar oud wordt (goed voor een feestje). Ik vergeet ongetwijfeld een groot aantal belangrijke titels. Vergeef me.
VW: De verwachte films voor komend jaar vormen een grote opsomming van sequels en rip-offs van het meest laagdrempelige soort. Was het vroeger, in de jaren 60 en 70, dan beter opa? - Ja, maar we hoeven niet te pessimistisch te worden. De creatieve uitbarsting van die tijd werd voorafgegaan door een lange periode van verstikking door conventionele studiofilms. Het succes van documentaires het afgelopen jaar toont dat de escapistische monopolie zijn langste tijd heeft gehad. Er zal een einde komen aan deze impasse, maar niet in 2007. Laat ik in ieder geval een film noemen: Letters from Iwo Jima. Eastwood's vervolg op The Flags of our father. Het spannende project waarbij de slag om Iwo Jima in twee films met verschillende perspectieven is verfilmd.
GV: Pan's Labyrinth (Guillermo del Toro): Een kruising tussen surreele fantasiewerelden en realistisch oorlogsgeweld. This is Engeland (Shane Meadows): Revisionistische kijk op de Skinheadcultuur in Engeland. Summer Palace (Ye Lou): De film die ervoor zorgde dat Lou een filmverbod kreeg opgelegd door de Chinese autoriteiten. Climates (Nurie Bilge Ceylan): Een zeer persoonlijke film over de vergankelijkheid van liefde.
GvH: Het is natuurlijk een cliche, maar ook 2007 belooft weer een prachtig filmjaar te worden, met grote vervolgfilms als Spider-Man 3 en Harry Potter 5, de verdere opmars van de comicfilm (Ghost Rider!) en jeugdsentiment met Transformers. Verder nog de verfilming van het eerste deel van de 'His Dark Materials- boeken’ (wat mij betreft één van de allerbeste kinderboekenreeksen ooit). En tot slot heb ik ook bijna onbehoorlijk veel zin in de nieuwe van 'hij van Memento': The Prestige.
RvN: Charlie Kaufman, de scenarist van Adaptation. en Being John Malkovich komt met een nieuwe film, Synecdoche, New York, die hij ook nog eens regisseert! Daarnaast ga ik samen met Jack Black op zoek naar Het Plectrum van Het Lot in de Tenacious D-movie.

De onvermijdelijke lijstjes
De beste tien films van 2006

Erik van Wensveen (VW&LePaulski, ft. JB)
1. Taxidermia (asap)
2. Me & you & everyone we know
3. Borat
4. The World
5. Casino Royale
6. Flags of our Fathers
7. 4 Elements
8. Volver
9. Ober
10. Capote

George Vermij (8WEEKLY
1. Les Amants Reguliers: Melancholisch requiem voor liefde en idealen
2. Cache: Voor de spookachtige realistische precisie waarmee de angst van een man wordt ontleed.
3. Three Times: Verstilde en geloofwaardige romantiek.
4. Fateless
5. Volver

George van Hal ( de Recensent)
1. Children of Men
2. Good Night and Good Luck
3. Superman Returns
4. The wind that shakes the barley
5. Brokeback Mountain
6. Syriana
7. V for Vendetta
8. Walk the Line
9. Jarhead
10. Casino Royale

Ricco van Nierop ( de Recensent)
1. Me & you & everyone we know
2. Eden
3. Langer licht
4. Volver
5. Breakfast on pluto
6. Reefer madness
7. Little Miss Sunshine
8. Ober
9. Nuit noire, 1961
10. Ik omhels je met 1000 armen