Vorm en inhoud

Aandacht voor een vormspelletje rondom een aanslag op de president (Vantage point), twee broers op het criminele pad (Cassandra’s dream) en voor Steve Carell in een behoorlijk serieuze rol (Dan in real life). Met andere woorden: een af te raden actiethriller, een niet-zo-kluchtige maar sterke Woody Allen en een zeer aan te raden familiefilm.

Het idee is goed, misschien niet origineel, maar indien goed uitgevoerd kan het een zeer interessante, spannende film opleveren. Het gegeven van een aanslag op de president van Amerika tijdens een topconferentie is nog weinig spannend. Maar de filmmakers kozen ervoor om het meest cruciale half uur rondom de aanslag van verschillende kanten te laten zien. Eerst krijg je vanuit de regiekamer van een tv-station te zien hoe de regisseuse (Sigourney Weaver) de uitzending over de topconferentie begeleid. Dan spoelt de band een half uur terug en beginnen we van voren af aan, maar nu vanuit de hoofdbeveiliger (Dennis Quaid) van de president. Hierna volgen nog een plaatselijke agent, een omstander (Forrest Whitaker), die toevallig een camcorder bij zich heeft en de president (William Hurt) zelf.
De zeer strakke opbouw werkt erg goed en levert steeds stukjes van de puzzel op, die je als kijker in elkaar kunt schuiven. Maar na vijf gezichtspunten die het eerste half uur vertellen, wijken de filmmakers af van hun stramien. Dat is jammer, want nu blijkt ineens alles mogelijk: vanuit allerlei mensen en op allerlei plekken wordt het verhaal verder verteld. De puzzelstukjes worden nog een paar keer van hun plaats geschud dankzij de dubbelgangers, dubbelspionnen en overlopers die achter elkaar aanzitten. Wat een verwarring allemaal, terwijl het zo rustig met een overzichtelijk vormgegeven aanslag begon. Jammer.

Na Match point en Scoop is dit Woody Allen’s derde Europese film en al de zoveelste waarin niet-criminelen zich tot criminele acties gedwongen voelen. De broers Ian (Ewan McGregor) en Terry (Colin Farrell) komen in financiële problemen omdat Ian teveel gokt en Terry allerlei louche belegging doet. De door moeder geïdealiseerde Oom Howard biedt uitkomst. Hij biedt een berg geld als ze een voormalige zakenpartner van hem de mond snoeren. Met deze deal en vooral met de gevolgen kunnen beide broers niet even goed omgaan.

De prototype Woody Allen-film gaat over onderlinge relaties die onder druk komen te staan, door acties en contacten die niet passen bij de personages: een intellectuele schrijver in contact met een prostituee, of een simpele ziel die zich chique voor moet doen. Met veel kluchtige passages als gevolg. Cassandra’s dream is een ingetogen variant hiervan. Beelden van het geklungel van de amateur-criminelen Ian en Terry zijn spaarzaam. De film focust vooral op hun beider levens en hoe ze omgaan met tegenslagen en verdraaide familieverhoudingen. Ook zonder klucht valt er echter genoeg te lachen in deze zeer geslaagde Allen. De Ierse Farrell en McGregor zijn mooie acteerbroers en Woody zelf blijft de hele film achter de camera.

Steve Carell was een 40-jarige maagd, een suïcidale oom (Little Miss Sunshine), een moderne Noach (Evan Almighty) en een stupide kantoorbaas (The Office). Ondanks dat de man al twintig jaar bezig is (onder ander als improvisatiedocent) komt dit 45-jarige komisch talent pas de laatste jaren boven drijven. Nu laat hij zich ook van een meer dramatische kant zien. Carrel speelt Dan, een weduwnaar met drie opgroeiende meiden die als columnist schrijft over zijn leven. Met z’n vieren vertrekken ze naar het huis van opa en oma voor een gezellig familieweekend. Als Dan even de krant haalt ontmoet hij een erg leuke vrouw (Juliette Binoche). Helemaal in de wolken keert hij terug, waar zijn broertje hem voorstelt aan zijn nieuwe vriendin. En laat dat nu de vrouw zijn waar hij zojuist verliefd op is geworden. Een gegeven voor een doldwaze klucht, maar dit is een drama met zowel humoristische als gevoelige kanten. Een drama over broederliefde en echte liefde. Steve Carell houdt zich meer dan staande ten opzichte van de ervaren drama-actrice Juliette Binoche, die zich hier juist van een zeer komische kant laat zien.

Ricco van Nierop

Meer recente filmrecensies op de Recensent:
Import/Export, The Eye, Before the devil knows...
Margot at the wedding / Lars and the real girl
Monique van der Ven - Zomerhitte
Todd Haynes - I'm not there
Tiramisu / Paranoid Park / Naissance des Pieuvres / Persepolis
There will be blood / Darjeeling Limited / You, the living
Stellet licht / The Band's visit / Sweeney Todd
Jason Reitman - Juno
August Rush / Things we lost in the fire / Alibi
Mike Nichols - Charlie Wilson's War
TBS / Mio fratello e figlio unico / Unfinished sky
Gone baby gone / The Flock