Filmkeus deze week

Komende donderdag gaan er weer diverse films in première. De Recensent zag er alvast drie op het Film Festival te Rotterdam (dat nog loopt tot zaterdag). TBS gaat over een TBS-er (Theo Maassen) die een meisje gijzelt op zijn vlucht. Mio fratello e figlio unico over twee broers in een politiek gevecht in het Italië van de jaren ’60. Tot slot is Unfinished sky een Australische remake van de Nederlandse film De Poolse bruid. Drie films, drie korte recensies, aan u de keus.

Pieter Kuijpers – TBS

Na Van God Los kwam regisseur Pieter Kuijpers met Offscreen, De Griezelbus en Dennis P. Hij heeft dus niet stil gezeten, maar toch lijkt het een beetje alsof hij terug is van weggeweest. Misschien komt het doordat TBS net zo’n harde film beloofd te worden als zijn meesterwerk Van God los. Die belofte lost Kuijpers in. Johan vlucht uit een gesloten inrichting en gijzelt onderweg een meisje van 13. Hij wil naar zijn moeder, want die kan hem vrijpleiten in de zaak waar hij al jaren voor vast zit. Niets blijkt te gaan zoals Johan het zou willen. Zijn moeder is niet thuis, zijn oma wil niet praten en eenmaal in de Ardennen in het zomerhuisje van moeder aangekomen… Nee, hier stop ik met het verhaal navertellen. Dit is zo’n film waar je teveel van kan verklappen. En juist de opbouw van de spanning is een van de grote krachten van deze goede thriller. Daarnaast wordt de band die gijzelaar en gijzelnemer krijgen geloofwaardig neergezet. Mede dankzij sterk acteerwerk van Theo Maassen en de 14-jarige Lisa Smit. Soms veroorloven ze zich zelfs grapjes: zo ruziën ze als een getrouwd stel over de route en het kaartlezen. Pieter Kuijpers is terug met een harde film over een harde werkelijkheid.

Danielle Luchetti – Mio fratello e figlio unico

Italië, in politiek roerige jaren, gezien door de ogen van opgroeiende broers. Hebben we het hier over het Italiaanse epos van enkele jaren terug La meglio gioventu? Nee, maar we zijn wel dichtbij. Mi fratello… is van dezelfde scenarioschrijvers en heeft een vergelijkbaar uitgangspunt. Maar er is een groot verschil: de lengte. La meglio… duurt minstens zes uur en deze film nog geen twee. Dat maakt het direct een stuk beter behapbaar. De strijd tussen de broers begint al vroeg, als ze nog pubers zijn en de jongste niet kan aarden in de familie en de oudste juist net als vader in de fabriek gaat werken en al snel op de barricades klimt. De jongste wil per definitie wat anders en wordt dus geen communist maar een fascist. Logischerwijs komen ze elkaar bij contrademonstraties tegen en gaat het jongetjesgevecht van vroeger gewoon weer door. Net als bij Meglio… is er genoeg plaats voor humor in deze persoonlijke geschiedenis. Als zuslief slecht behandeld is door een vriendje, stuurt ze haar broer op hem af, want ‘een fascist in de familie heeft ook zo zijn voordelen.’ Al snel zitten beiden broers tot hun nek in de politiek militante acties. En tot over hun oren in hetzelfde meisje. Het levert een mooie geschiedenis op over een heftige politieke tijd en vooral over mensen die keuzes moeten maken en dit nog niet goed kunnen.

Peter Duncan – Unfinished sky

De Poolse bruid is een filmhuishit van tien jaar terug over een boer (Jaap Spijkers) die een onverwachte gast (Monic Hendrickx) in zijn eenzame leven toelaat. Een film van Karim Traida die vooral goed is vanwege de spanning tussen beide personages in een afgesloten ruimte (boerderij op een kale akker). Een sterk gegeven, dat nu door de Australische regisseur Peter Duncan opnieuw wordt aangepakt. Wederom is Monic Hendrickx de onverwachte gast, maar ze komt nu uit Afghanistan als vluchteling en ze komt aan bij een Australische boer (William McInnes). Wat ik hierboven over De Poolse bruid vertel, is wat na tien jaar nog bij is gebleven. Maar ik begon tijdens het kijken naar deze remake te twijfelen waar de oorspronkelijke film over ging. Of wat men in deze versie veranderd heeft. Want de Nederlandse film herinner ik me niet als thriller met meerdere harde actiescènes. Nog steeds staat de relatie tussen de twee mensen centraal en dat levert nog steeds een goede film op. Maar de thrillerelementen maken het een behoorlijk andere film. Geen slechtere of per se betere, maar een meer diverse en meer gewone. Of was De Poolse bruid ook niet zo bijzonder? Toch maar eens opnieuw kijken.

Ricco van Nierop