De moord op John Lennon
Werd John Lennon door de CIA vermoord? En was dus de man die al ruim 30 jaar vast zit voor de moord, Mark David Chapman, niet meer dan een instrument, die
tot de moord werd ‘geprogrammeerd’? De theorie is niet nieuw, het boek van de Engelse jurist Fenton Besler waarin hij de theorie onderbouwt, De moord op John Lennon, verscheen al in 1989. Ik had er dan ook wel over gehoord, en het leek me altijd onzin. Tegenwoordig gebeurt er niets meer
zonder dat het een complot is.
De afgelopen dagen las ik het boek en er is wel wat voor de theorie te zeggen. Bresler haalt veel details over de moord en de moordenaar naar boven en hij
onderbouwt de theorie slim. Maar op cruciale onderdelen laat hij het afweten, zodat we er uiteindelijk weinig mee opschieten.
Bresler overtuigt als hij de (nog steeds) gangbare theorieën over de moordenaar ontkracht. Mark Chapman was geen eenling, identificeerde zich niet met John
Lennon, vond Lennon geen hypocriete miljonair en was niet op zoek naar roem en aandacht. Wel was hij volgens Bentler een aardige, niet erg intelligente
jongen met depressieve neigingen, en een fundamentalistische christen die met zijn seksualiteit overhoop lag. Dit maakte hem volgens Bentler geschikt om te
dienen als instrument van de CIA.
Hij laat zien dat de Amerikaanse geheime diensten Lennon al vanaf zijn komst naar de Verenigde Staten in 1972 scherp in de gaten hielden vanwege zijn
politieke activiteiten (dit is inmiddels algemeen bekend, zie ook de documentaire The US vs John Lennon) en dat men zeer paranoïde was als het Lennon betrof. Dit schaduwen en
afluisteren heeft in ieder geval tot diep in de jaren ’70 geduurd. Lennons comeback in 1980 viel samen met de verkiezing van Ronald Reagan. Verschil met
begin jaren ’70 was ook dat Lennon inmiddels een verblijfsvergunning voor de Verenigde Staten had verworven. Men wilde Lennon, aldus Bentler, uitschakelen
voordat hij ook weer politiek actief zou worden. Dus: voordat het publiek zou kunnen vermoeden dat hij om politieke redenen was vermoord. Om deze reden
werd ook niet gekozen voor bijvoorbeeld een sluipmoordenaar, maar voor een ‘gestoorde fan’.
In zijn feitenrelaas laat hij tal van eigenaardigheden zien, die inderdaad kunnen duiden op inmenging van buitenaf. Zo leest Chapman de cruciale boeken The Catcher in the rye en de Lennon-biografie One day at a time pas nadat Lennon bekend had gemaakt voor het eerst sinds vijf jaar weer
bezig te zijn met een plaat (augustus 1980). Maar ook na het lezen van de biografie heeft hij nooit blijk gegeven van een bijzondere belangstelling voor
John Lennon. Hij neemt een ongebruikelijke, en dure vlucht naar New York en er is onduidelijkheid over de reisdata: verbleef hij misschien op weg naar New
York drie dagen in Chicago? En waarom? Na de moord vluchtte Chapman niet, maar bleef hij rustig wachten tot de politie hem zou arresteren (lezend in The Catcher in the rye). De New Yorkse politie beschouwde met de arrestatie van Chapman de zaak als opgelost en daarom werden tal van details niet
onderzocht. Enzovoorts.
Het Woordenrijk op denhaagfm.nl (di 21u-22u). Het radioprogramma is een productie van het Haags dichtersgilde o.l.v. Harry Zevenbergen. Elke twee weken is deRecensent te gast, de ene maal Edwin Fagel met een Dagboek-deel en de andere maal Ricco van Nierop met een poëzierecensie.
Terugluisteren kan via deze link Voer datum & tijd (9-12-15, 21:00) in en hoor naast bovenstaande bijdrage van Edwin Fagel, ook Arthur Cruq over Constantijn Huijgens en Hofwijk.