• Regie: Bouli Lanners
  • Titel: Les Geants
  • Cast: Paul Bartel, Martin Nissen, Zacherie Chasseriaud
  • Release: 26-01-2012
  • International Film Festival Rotterdam 2012
  • Datum bespreking: 31 Januari 2012

Vrolijk en treurig
maar vooral goed


De Belgische acteur en regisseur Bouli Lanners scoorde vier jaar terug een terechte festival- en arthousehit met zijn film Eldorado. Ondertussen acteerde hij gewoon door in commerciële Franse films als Rien a Declare en Mammuth. Maar nu is hij terug en focust hij zich in Les Geants (The Giants) op jongeren.

De film opent met Zak liggend op het dak van een oude auto, handen onder zijn hoofd, starend naar de wolken die voorbij komen als honden in de lucht. Dan krijgt zijn broer Seth de auto aan de praat en rijden ze een rondje. Het is hoog zomer in de Ardennen. Als de politie hen op de hielen zit, maakt Seth een afslag en verdwijnt in het korenveld. Van bovenaf gefilmd is het fantastisch om het pad in het koren te zien ontstaan. Dan belt mam, dat ze voorlopig nog niet thuis komt.

Seth (15) en Zak (17, nee geintje, 14, ik bedoel 13.75) ontmoeten buurtgenoot Dany (15), ook hij leeft zonder ouders. Net als alle jongens van die leeftijd halen ze ongein uit, proberen ze wiet en drank en schieten ze in de lach als er eentje een scheet laat. Ook als Dany door zijn oudste broer geslagen wordt, als Zak en Seth hun huis kwijt raken en ze in een hut moeten slapen. Hoe treurig de situatie ook wordt, het blijven jongens die toch weer lol kunnen trappen. Bouli Lanners maakte niet alleen een treurige film over jongeren zonder toekomstperspectief, hij maakte ook een vrolijke film over de kracht van gezamenlijk loltrappen. Daarnaast zit de film vol sprookjesachtige elementen. De buurman die met puntmuts, baard en hakbijl telkens om de hoek verschijnt, de moeder met haar engelachtige Down-dochter die de jongens vol glimlach-medelievendheid weer oplappen na een slechte nacht en dan nog de drie Giganten uit de titel, die na een geintje met blonde haarverf ineens veranderd zijn in de drie biggetjes.

De grootste kracht van de film zijn echter de jonge acteurs, die waarachtig lol over brengen. Dit zijn echte gastjes die compleet opgaan in hun rol, vooral Zacherie Chasseriaud, die de jongste broer speelt, is fantastisch. Hij heeft ook de meest emotioneel geladen rol omdat hij de enige is (die via zijn mobiel) nog contact probeert te krijgen met zijn moeder.

Ricco van Nierop