Een best leuke kleine Belgische film over off-line-paranoia (Pulsar), een best aardige Franse romcom met Vanessa Paradis (Profession: Heartbreaker), een behoorlijk aangename ode aan Steven Spielberg voor de crossfietsgeneratie (Super 8) en de minst aperige apenfilm uit de apenfilmreeks (Rise of the Planet of the Apes).
Pulsar - Alex Stockman
Cast: Matthias Schoenaerts, Sien Eggers; Release: 11-08-11
De vriendin van Samuel is voor haar werk maanden naar New York. Samuel blijft alleen in hun Brusselse appartement. Alleen met zijn computer, mobiel en internetverbinding. En juist de combinatie van de eenzaamheid van zijn donkere kamer en de mogelijkheid om in contact te treden met de buitenwereld (en daarmee met zijn vriendin) levert het drama op. Een hacker zorgt voor een slechte verbinding. Samuel probeert van alles om het contact te herstellen. Hij haalt er internetdeskundigen en stralingsspecialisten bij. Hij verft zelfs alle muren met zogenaamde anti-stralingsverf.
Belgisch filmmaker Alex Stockman laat met Pulsar zien dat hij talent heeft. Talent om een goed idee in film om te zetten, daar de juiste acteur (Matthias Schoenaerts) en de juiste duistere muziek bij te vinden. Toch is Pulsar niet geheel geslaagd, daarvoor is de paranoia niet geleidelijk genoeg opgebouwd - de hoofdpersoon is van het ene op het andere moment doorgedraaid. Pulsar is daarom niet meer dan een behoorlijk interessante film van een veelbelovend filmmaker.
Profession: Heartbreaker (L’arnacoeur) – Pascal Chaumeil
Cast: Romain Duris, Vanessa Paradis; Release: 11-08-11
Wat er wel en wat er niet in de Nederlandse bioscopen komt, is soms een vreemd verschijnsel. Ik zie enkel de releaselijsten voor de komende maanden en dat daar elke keer films van premièredatum veranderen, films wegvallen of bij komen. Wat ik niet zie is de reden voor de veranderingen. De Franse film L’arnacoeur stond een paar weken geleden ineens in het overzicht (onder andere goed te zien op BoxOffice.NL). Blijkbaar was er toch ruimte voor deze jaar oude Franse filmhit gevonden in enkele bioscopen. En blijkbaar vond men de film goed genoeg – of werd de keuze soms ingegeven doordat het aanbod van romantische komedies deze zomer wat mager is. Zookeeper is teveel een kinderfilm, Bridesmaids teveel een komedie, Something Borrowed niet goed genoeg, Happythankyoumoreplease heeft ondanks de kwaliteit weinig mensen bereikt. Hiermee blijft enkel Larry Crowne over met twee oude romcom-namen (Julia Roberts, Tom Hanks).
L’arnacoeur moet het ook niet echt van de jeugd hebben. Vanessa Paradis gaat al 25 jaar mee en haar tegenspeler Romain Duris al 15 jaar. Duris speelt een man die op verzoek (en betaald) harten breekt. Een miljonair zit er niet op te wachten dat zijn dochter (Paradis) met haar lapzwanzige verloofde trouwt en huurt Duris in. Volgens de afspraak zorgt Duris ervoor dat Paradis haar verloofde inruilt voor hemzelf, maar het lukt Duris niet om het vervolgens weer uit te maken en door te gaan naar de volgende betaalde opdracht. Geloof vooral niet in de vergelijking met Eternal Sunshine die ik ergens las: dit is niet meer dan een zonnig (want voornamelijk in Monaco geschoten) romcommetje.
Rise of the Planet of the Apes – Rupert Wyatt
Cast: James Franco, Frieda Pinto, John Lithgow; Release: 18-08-11
Ik wilde melden dat ik niets met apenfilms had. Maar aangezien wij dieren zijn en verwant aan de apen, zijn alle films apenfilms. Behalve natuurlijk films over varkens, maar daar gaat geen hond naar toe.
In de jaren ’60, ’70 verschenen er al vijf Planet of the Apes-films, gevolgd door een tv-serie en in 2002 door een remake (meteen het dieptepunt in de carrière van Tim Burton). Ruimtevaarders stranden op een onbekende planeet die bevolkt wordt door intelligente apen – uiteindelijk blijkt de planeet gewoon de aarde te zijn, maar dan in een andere tijd. Deze nieuwste film moet qua verhaal aan dit geheel voorafgaan. Een onderzoeker (Franco) test een medicijn tegen dementie op een aap. De aap wordt slimmer, maar breekt het lab af. Franco neemt haar pas-geboren jong mee naar huis en voedt hem op. Maar als hij te groot wordt…
In vergelijking met de Burton-remake en de oude reeks heeft deze film een groot verschil: het verhaal speelt zich in ‘een soort van’ nu af, in een wereld die behoorlijk zoals het heden uitziet. En dat is wel zo prettig, geen tijdreizen en gedoe met allerlei apen die met elkaar praten. De hoofdrol is dan misschien voor een gorilla genaamd Ceasar (gespeeld door Andy Serkis die eerder al King Kong (2005) was en Gollum in de Lord of the Rings-films), maar verder zijn het zo goed als allemaal mensen die rollen vertolken. Waarmee het best een aardige film is geworden. Al is het alleen maar om John Lithgow weer eens te zien (in de rol van dementerende vader van Franco). De minst aperige apenfilm uit de apenfilmreeks is dus de meest aangename apenfilm uit de apenfilmreeks.
Super 8 – J.J. Abrams
Cast: Ella Fanning, Joel Courtney, Kyle Chandler; Release: 11-08-11
De producer van Super 8 is Steven Spielberg en dat is te merken. Nu produceert Spielberg van alles en nog wat (op dit moment in de bios actiepulp: Transformers en Cowboys & Aliens maar ook geinige tekenfilmpjes van Pinky & The Brain en een van de beste tv-series van de laatste tijd: United States of Tara). Toch is hier iets anders aan de hand. J.J. Abrams maakte met Super 8 een ode aan Spielberg als maker van films als E.T. en Close Encounters. Tel daar qua inspiratiebronnen The Goonies (ook een Spielberg-productie) en Stand by me (heeft niets met Spielberg te maken) bij op en je hebt Super 8.
Het is de zomer van 1979 en Joe (Joel Courtney) is de filmmaker in de dop die zijn vriendjes (allemaal jonge tieners) overhaalt mee te doen. Als ze 's nachts bij het treinstation een scène filmen ontspoort een goederentrein. Wat er precies vervoerd wordt, blijft lang onduidelijk, maar een heel leger komt er aan te pas om de ravage op te ruimen. Tot die tijd wordt het halve stadje geëvacueerd. Joe's vader, die agent is, probeert de boel in goede banen te leiden, maar krijgt weinig gedaan omdat het leger geen info geeft. De jongens starten met behulp van hun super-8-filmpje hun eigen onderzoek naar de mysterieuze inhoud en proberen en passent achtergebleven vrienden uit het stadje te redden.
Wat uiteindelijk in de goederentrein zat en waarom het leger zo grondig ingrijpt, is niet zo bijster interessant. De film draait om de vriendengroep, de chemie tussen de tieners die in een groot avontuur zijn beland. Met die chemie zit het overduidelijk goed. Super 8 haalt het niveau van E.T. of Stand by me niet, maar weet wel degelijk een gelijksoortige sfeer op te roepen: Snel, spring op je crossfiets, want we moeten onze vrienden redden!
In de vorige edities van FILM 2011:
31: Captain America