• FILM 2011: korte filmrecensies per week
  • Filmweek 2, 3, 4
  • Titel(s): The Green Hornet, The Tourist, Twelve, Tron: The Legacy, How I ended this summer, The Disappearance of Alice Creed
  • Regie: Diversen
  • Cast: Diversen
  • Releasedata: 13+20+27/1/2011
  • Datum bespreking: 21 Januari 2011


Januari is een magere maand in de bios, althans qua bezoekers, want het aantal films is overweldigend. Maar kwalitatief dien je echter wel keuzes te maken: ga dus niet naar The Tourist of Twelve en misschien zelfs niet naar The Green Hornet (waar is Gondry gebleven?) of naar Tron: The Legacy (beter het origineel weer eens kijken). Aanraders zitten in de hoek van de kleine films: How I ended this summer (sloom Russisch cabinfever-drama) en The Disappearance of Alice Creed (secure Britse misdaadfilm).

The Green Hornet 3D – Michel Gondry
Cast: Seth Rogen, Jay Chou, Cameron Diaz; Release: 13-1-2011

Britt (Rogen) erft het vermogen, het krantenbedrijf, de villa en de koffie-expert van zijn overleden vader. Zijn vader die hij een zak vindt sinds die het hoofd van zijn favoriete superheldenpoppetje afrukte. Britt heeft geen interesse in de krant en de butler die koffie zet tot hij een nachtje gaat stappen met deze Kato (Chou). Stappen mondt uit in een vechtpartij, waarbij ze (Kato vooral) de held uit hangen. De volgende dag ontstaat het plan om van deze incidentele held een echte superheld te maken door de krant als promotor in te zetten. Met hulp van een slimme secretaresse (Diaz), twee groene maskers en de vechttechnieken van Kato lukt dat ook prima.
Waar is Michel Gondry gebleven? En dan bedoel ik natuurlijk de Gondry die films als The Science of Sleep, Be Kind Rewind, Human Nature en Eternal Sunshine of Spotless Mind maakte. Met een beetje zoeken ontdek je nog wel iets van de geniale, fantasierijke, knutselfilmer, maar verder is The Green Hornet een gewone comic met humor, zoals ook Iron Man dat was. Waarbij de humor iets flauwer is en de actie iets minder vet dan in Iron Man. Deze film is een beetje een tegenvaller voor comic-fans, omdat het verhaal te mager is. Deze film is een complete tegenvaller voor Gondry-fans, omdat hij zijn eigen stijl zo goed als achterwege laat. Eigenlijk is deze film enkel een meevaller voor Rogen-fans, want Seth scoort op het humoristische vlak goed in zijn rol als sullige held (en dus in zijn functie als scenarioschrijver). Al met al is The Green Hornet een aardige comic met leuke humor, waarmee te hopen is dat Gondry genoeg geld binnenhaalt om zich volledig op zijn knip- en plakwerk te richten.

How I ended this summer – Aleksei Popogrebsky
Cast: Grigoriy Dobrygin, Sergei Puskepalis; Release: 20-1-2011

Sergei zit al jaren in het weerstation op een afgelegen eiland rond de poolcirkel. Sinds kort is Pavel hem komen vergezellen. Hij is een jonge gast, die netjes alle meetinstrumenten checkt, ze opschrijft en doorgeeft via de radio. Alleen tussendoor zit hij te gamen, terwijl Sergei gaat vissen. Sergei leidt Pavel op en is boos op hem als hij de metingen niet goed doorgeeft. Weinig aan de hand zou je zeggen, te weinig voor een film van twee uur. Maar gelukkig (voor ons) loopt de spanning op als Pavel nieuws van het vaste land voor Sergei achterhoudt. Wat volgt is een psychologisch drama over verzwijgen, (faal)angst en vergelding.

How I ended this summer is een kale, slome film. Na de introductie van de twee personages en hun eenzame setting, duurt het te lang voor er actie en spanning komt. Maar als de cabin fever eenmaal toeslaat, dragen de sloomheid en kaalheid juist bij aan de spanning. Sergei en Pavel doen elke dag op dezelfde tijden precies dezelfde handelingen. Ook als de verhouding tussen hen twee volledig omslaat. Omdat het werk dat nu eenmaal van hen vraagt. How I ended this summer is een sloom, maar sterk psychologisch drama.

The Disappearance of Alice Creed – J. Blakeson
Cast: Martin Compston, Eddie Marsan, Gemma Arterton; Release: 20-1-2011

Een goede voorbereiding is het halve werk. Twintiger Danny en veertiger Vic hebben goed naar hun moeder geluisterd, want ze doen netjes eerst boodschappen (tape, bed, kant-en-klaar-maaltijden, geluidsdempende muurplaten), leggen alles netjes klaar, zetten het bed in elkaar, maken het op, beplakken de muren en de ramen. Pas als alles klaar is, ontvoeren ze het bewuste meisje (twintiger Alice). En dat verloopt prima volgens de planning. Perfectionisten zijn het – alle kleren die ze aanhadden (en die Alice aanhad) worden in een vuilniszak aan de weg gezet (in een andere wijk). Simkaarten uit mobieltjes waarmee haar vader gebeld wordt (ze willen losgeld) worden door de wc gespoeld of ingeslikt. Danny en Vic plegen de perfecte misdaad, miljoenen wachten op hen, verre oorden wachten op hen.
Het is wachten op de eerste kink in de kabel en dat is direct een heel ingrijpende (en verrassende); voor Danny en Alice is de situatie 180 graden omgekeerd, voor Vic probeert Danny nog te doen alsof er niets aan de hand is.
Gemma Arterton (St. Trinian, RocknRolla, Quantum of Solace, Tamara Drewe) lijkt in deze film gecast als mooi, gewillig slachtoffer (met zak over haar hoofd). Je kunt je afvragen waarom zo’n goede actrice dit doet, maar als je door blijft kijken - en de zak verdwijnt - zie je waarom Arterton gevraagd is. Sowieso ontkom je niet aan het doorkijken bij deze film; niet alleen de naar boven komende onderhuidse spanning loopt op, verrassingen en plottwists blijven komen tot de film echt over is.
The Disappearance of Alice Creed is wederom een voorbeeld van een sterke (kleine) Britse misdaadfilm. Afgelopen jaren trakteerden de Britten ons al op Bronson, Harry Brown, Four Lions en Skeletons. Ruige films met gevoel en humor gemaakt.

The Tourist – Florian Henckel von Donnersmarck
Cast: Johnny Depp, Angelina Jolie; Release: 20-1-2011

Nog voor The Tourist uitkomt in Nederland weet iedere filmliefhebber dat het een flop was in de V.S. Meest genoemde oorzaak: gebrek aan chemie tussen de vetbetaalde hoofdrolspelers. De verklaring zou liggen in het feit dat je niet twee A-acteurs naast elkaar moet zetten (herinnert u zich The Mexican met Brad Pitt en Julia Roberts?). Dus wel Depp, maar dan met Charlize Theron (zoals oorspronkelijk de bedoeling was) of wel Jolie in combi met Leiv Schreiber (zoals vorig jaar in Salt). Inderdaad slaat de vonk tussen Depp en Jolie niet over, terwijl ze dat wel acteren. Maar dat is niet het grootste probleem. Tourist Depp ontmoet ‘per toeval’ Jolie in de trein naar Venetië en wordt daarom door zowel een stel gangsters als door Scotland Yard voor een grote crimineel aangezien. Een prima uitgangspunt voor een spannende achtervolgingsthriller met een oude Europese stad als decor (beetje ouderwets James Bonderig). Maar de film wil gewoon niet spannend worden, omdat je snel genoeg doorhebt dat de vork anders in de steel zit dan getoond wordt. Geen thriller dus, maar voor een pure actiefilm is de film te sloom omdat er zo nodig romantische scènes in moesten. Jammer voor Depp en Jolie, jammer voor de regisseur die na het voortreffelijke Das Leben der Anderen zijn Hollywood-droom uiteen ziet spatten, maar vooral ook jammer voor filmliefhebbers.

Twelve – Joel Schumacher
Cast: Chace Crawford, 50 Cent, Keiran Culkin, Keifer Sutherland; Release: 20-1-2011

Januari is een rustige maand in de bioscopen. Qua bezoekers dan, want het aantal filmreleases is gelijk aan het aantal dagen van de maand. Dankzij de rust worden enkele overblijfselen van het afgelopen jaar alsnog uitgebracht. Niet alleen Saw 3D, Norwegian Wood, Tucker & Dale vs. Evil en Alice Creed waren oorspronkelijk in het najaar van 2010 gepland, ook Twelve zou al in september gaan draaien. Dat uitstel toch geen afstel is geworden, is te danken aan – ja, aan wat eigenlijk? De populariteit van Keifer Sutherland? 24 is al een jaar gestopt en belangrijker: hij hoort wel bij de cast van deze film, maar is enkel de voice-over (vast een vriendendienst aan de regisseur met wie hij hits als Lost Boys, Flatliners en Phonebooth maakte – waarbij in het laatste geval ook enkel zijn stem te horen was). Rapper 50 Cent dan? Populair in de hitlijsten, maar dat staat – zeker in Nederland – niet gelijk aan populair in de bioscopen. Zijn debuutfilm Get rich or die tryin, was best een hit maar vervolgens had hij veel kleine rollen in middelgrote films. Als je iets positiefs over de acteur 50 Cent moet zeggen, is het wel dat hij een doorzetter is. De rest van de cast is jong en behoorlijk onbekend. Of het moet het zoveelste Culkin-broertje zijn – Keiran in dit geval, die best leuk acteert in de sullige rol van een gast die zich inkoopt om populair te zijn bij zijn zogenaamde vrienden. Hij organiseert een feest waar iedereen komt, inclusief zijn gewelddadige broer en zijn drugdealer. Ook veteraan Joel Schumacher kan niet de belangrijkste oorzaak zijn dat deze film alsnog de bioscopen haalt – alhoewel hij veel boxofficehits scoorden, is dat al weer een poos geleden. Wel zorgde hij ervoor dat dit rich&famous-verhaaltje rond een groep snuivende jongeren toch nog enige originaliteit kent. Vooral de vormgeving (tussen de scènes door verschijnen de personages in een wit toneelmatige decor) plaatst de kijker op een verwarrende manier buiten het lopende verhaal. Maar of die vier bioscoopbezoekers nu zitten te wachten op die paar arthouse-trekjes? Twelve is best wel een aardige film, maar dient vooral als opvulling in het al overvolle bioscoopprogramma.

Tron: The Legacy 3D - Joseph Kosinski
Cast: Garrett Hedlund, Olivia Wilde, Jeff Bridges; Release: 26-1-2011

‘Morgen gaan we computerspelletjes doen,’ belooft zijn vader hem. Sam ziet zijn vader echter nooit meer terug. Tot hij twintig jaar later in het computerbedrijf van zijn vader komt en in de virtuele wereld van Tron gezogen wordt. Samen met de verleidelijke Quorra gaat hij de strijd aan met Clu 2.0 om zijn vader te bevrijden. Hij komt er al snel achter dat Clu 2.0 de virtuele versie is van zijn vader. Zijn jong gebleven evil twin.
Tron: The Legacy is het vervolg op een niet bijster succesvolle sf-film uit 1982. Toen speelde Jeff Bridges de hoofdrol, nu is zijn personage ouder geworden en speelt Garrett Hedlund de hoofdrol als zijn zoon. Vanwaar dit vervolg? Omdat Tron in de jaren ’80 wel degelijk uitgroeide tot een culthit (op video!) mede dankzij de vele computerspelletjes (toen nog voornamelijk in speelhallen (Arcadegames)) die uit de film voort kwamen en dankzij de vormgeving. Ook nu staan er weer een zooi (opgepimpte) spellen op de consumenten te wachten. Tron: The Legacy is een prima avonturenfilm waarin de vormgeving minder grensverleggend is als in 1982. Hoogstens de jong gemaakte Bridges ziet er opvallend natuurlijk uit voor zijn virtuele verschijning. Qua plot zit dit vervolg beter in elkaar, maar de houterige computeranimatie maakt de oude film een stuk leuker om naar te kijken. En zo’n nieuwe Tron is daar een goede aanleiding voor.

Ricco van Nierop

In de vorige edities van FILM 2011:

2: La Doppia Ora
2: Let me in
1: Love & Other Drugs
1: Love Ranch