• BOEKEN 2010
  • De meest indrukwekkende leeservaringen
  • Datum bespreking: 29 December 2010

De meest indrukwekkende leeservaringen van 2010


De Recensent had natuurlijk een top 10 boeken van het jaar ’10 kunnen presenteren, maar dat is zo voor de hand liggend. Vandaar een elftal indrukwekkende leeservaringen opgedaan in het jaar 2010. Boeken die soms gloednieuw zijn, maar vaak ook stokoud. Van der Have, Beernaert, Baars, Benders, Van Nierop, De Rijk, Van Hal, Bertens, Fagel, Vriezen en Hanuman zijn de lezers en over het elftal indrukwekkende boeken, leest u hier meer ...

Miguel Syjuco – Ilustrado
Stiekem zit ik nog midden in mijn leeservaring, dus of Ilustrado echt hét boek van 2010 wordt, valt nog te bezien. Maar het is te veelbelovend om het niet te noemen. Ilustrado is van alles wat: verslag van een zoektocht naar het onvoltooide meesterwerk van een overleden schrijver, biografie, blog, detectiveroman,autobiografie, etc. Syjuco speelt het aloude spel met feit en fictie (de schrijver lijkt echt en heeft zelfs een Wikipedia-page), maar doet dat zo goed, dat zelfs uitgevers erin trapten.

Milla van der Have, dichter (weblog)

Mircea Càrtàrescu - De wetenden
Een (uit het Roemeens vertaald) boek dat een imposante indruk tijdens het lezen heeft nagelaten is ongetwijfeld De wetenden van Mircea Cartarescu. Voor wie lezen eerder als een inspanning dan als ontspanning ervaart is dit een echte aanrader. Met een fenomenale, ongebreidelde, turbulente verbeeldingskracht en een ongelofelijke woordacrobatie heelt hij de realiteit van de stad Boekarest en zijn familiegeschiedenis d.m.v. mystieke, visionaire en surrealistisch beladen reconstructies.

Geert Beernaert, recensent (de Re)


Werner Herzog – Herzog on Herzog
Mijn belangrijkste boek van 2010 is Herzog on Herzog, een groot interview met de filmmaker Werner Herzog. Het heeft alles wat je van een interviewboek met zo’n groot kunstenaar kunt wensen: het is één grote poëtica. Herzog is uitstekend in staat om over zijn werk te reflecteren, en bovendien is hij een uitstekend schrijver. Wie kunst wil maken moet dit lezen, en ik ben benieuwd of en hoe Herzogs manifest Lessons of darkness op poëzie van toepassing kan zijn.

Joost Baars, dichter, recensent, versspreker (site)


Max Frisch - Dagboeken
Mijn herontdekking van het jaar waren de dagboeken van Max Frisch. Ik ben sowieso een behoorlijke Frisch fan, een man die fantastische verhalen wist te verzinnen die hij op een heel vernuftige manier met zijn werkelijke leven combineert in deze dagboeken. Wie van absurde literatuur en sterke verhalen houdt moet absoluut de in onze contreien wat ondergewaardeerde Frisch lezen, ook voor het boeiende naoorlogse tijdsbeeld dat deze dagboeken oproepen.

Martijn Benders, hardcore schrijver (loewak)

Sylvia Beach – Shakespeare and Company (1959)
‘He stept into my bookshop.’ ‘He’ is James Joyce, ‘my’ slaat op Sylvia Beach en de ‘bookshop’ is Shakespeare & Company. Boekhandelaar Beach beschrijft de klanten (waaronder Hemingway, Fitzgerald, Gide, Pound, Stein en Lawrence) van haar Engelstalige boekwinkel in Parijs. Beach was tevens de eerste die Ulysses uitgaf. Beach’ memoires staan vol bekende namen, literatuur, politiek, discussies en interbellum. Ik stapte afgelopen zomer voor de zoveelste keer in de mooiste boekenwinkel ter wereld om rond te kijken en dit boek te kopen. Shakespeare & Co is te vinden aan de Seine, tegenover de Notre Dame: 37 rue de la Bûcherie.

Ricco van Nierop, journalist (site), recensent (de Re)

Illustratie: Wij zijn een individu; Edwin Fagel & Eva Bouman

Armando – De straat en het struikgewas
Wat voor mens kon je zijn in de Tweede Wereldoorlog? Slachtoffer? Dader? Held? Afzijdige? Armando laat in De straat en het struikgewas nog een optie zien: een jonge jongen die wil weten wat er speelt en, door nieuwsgierigheid gedreven, heel goed om zich heen en naar zichzelf kijkt. Die onbeschroomde en driftige blik is gevaarlijk en innemend tegelijk. En niet zonder gevolgen voor Armando zelf: zijn gehele kunstenaarsschap is erop gebouwd. Indrukwekkend boek, maakt zeer benieuwd naar Armando's overige werk.

Liza de Rijk, fotograaf (fotosite), recensent (de Re)


Cormac McCarthy – The Sunset Limited
Cormac McCarthy’s The Sunset Limited is een korte roman in scriptvorm die met 1 á 2 uur lezen alweer uit is. Toch weet het boek in die tijd flinke indruk te maken. The Sunset Limited is het thematische kleine zusje van The Road en schetst middels een heerlijk geschreven zwart/wit-discussie dezelfde Goddeloze uitzichtloosheid– ditmaal zelfs zonder enig sprankje hoop. Dat The Sunset Limited desondanks tóch intrigeert en inspireert – ook voor deze atheïstische lezer – is een prestatie van formaat. Lezen.

George van Hal, journalist (NWT), recensent (de Re)


David Vann – Legende van een zelfmoord
Een vader, zijn zelfmoord en een zoon die daar later een boek over schrijft. Geen psychologiserend ‘en-toen-en-dus’-verhaal, maar een boek opgetrokken uit vijf korte verhalen en een novelle die allemaal hun eigen take geven op de centrale gebeurtenis. Inclusief een soort ‘literaire coup’ die tegelijkertijd de ultieme wraak en de ultieme opoffering is van een in de steek gelaten zoon. Al die verschillende, vaak botsende gegevens en gevoelens, in Vanns prachtige stijl en met exotisch Alaska als decor – heel indrukwekkend.

Jessa Bertens, coördinator literatuur (Crossing Border)

Pascal Mercier – Perlmann’s zwijgen
Mijn meest indrukwekkende leeservaring van 2010 moet wel de roman Perlmann’s zwijgen van Pascal Mercier zijn geweest. Een dikke pil, waar je je lekker in kan vastbijten – of wegzinken is een beter woord, of nog beter: opgesloten raken. De angst voor sociale uitsluiting en vernedering drijft de hoofdpersoon Perlmann tot het uiterste. Knap is hoe diens waanzinnige redeneringen, tot aan het overwegen van zelfmoord aan toe, invoelbaar en zelfs logisch worden gemaakt. Een roman die de andere romans die ik in dezelfde (zomer)periode las nogal dunnetjes deed toeschijnen.

Edwin Fagel, dichter, journalist (Awater, de Re, blog)


Gilles Deleuze & Félix Guattari – Anti-Oedipus
(vertaling Joost Beerten. Uitgeverij Klement, 2010)
Eindelijk las ik Gilles Deleuze en Félix Guattari's 'Anti-Œdipe' en 'Mille Plateaux'. Meeslepende epische denkbouwsels, pleidooien voor meer schizofrenie in het kapitalisme, op adembenemende schaal. Wereldgeschiedenis, psychologie, natuurkunde: Deleuze & Guattari lijken overal verstand van te hebben. Of dat zo is of niet, alleen al hun ambitie en conceptuele elegantie is fantastisch aanstekelijk. Anti-Œdipe verscheen dit jaar trouwens in het Nederlands, een uitgave waar weinig aandacht voor is geweest. Laten we dat rechtzetten: Anti-Oedipus is mijn Boek van het Jaar.

Samuel Vriezen, componist (blog), recensent (de Reactor)


Mahmoud Darwish – Staat van beleg
’s Zomers liep ik koortsachtig lezend door Rotterdam: “Jullie, die op de drempel staan, kom binnen / en drink met ons Arabische koffie / [Misschien voelen jullie dan dat jullie mensen zijn net als wij] / Jullie, die op de drempels van de huizen staan, / laat onze ochtenden ongemoeid, / dan zullen we gerustgesteld zijn dat we / mensen zijn net als jullie!” Las het boek in één ruk. Mahmoud Darwish toonde me met Staat van beleg hoe politiek poëzie kan zijn.

Hanuman, columnist (deRe)


Redactie en coordinatie: Ricco van Nierop
Met dank aan: Edwin Fagel

Lees verder op de Recensent:
BOEKEN 2009 - Indrukwekkende leeservaringen
BOEKEN 2008 - Indrukwekkende leeservaringen
BOEKEN 2007 - Indrukwekkende leeservaringen
BOEKEN 2006 - Indrukwekkende leeservaringen