de Recensent 07-04-2000
 
 

Sleepy Hollow


 
 

Een onorthodox sprookje

De nieuwe film van regisseur Tim Burton, een bewerking  van Washington Irving’s klassieke roman ‘The legend of Sleepy hollow’ is een onorthodox sprookje dat alle elementen van een goede horrorfilm in zich verenigt maar waarin vooral de humor hoogtij viert. Deze film met in de hoofdrol Johnny Depp, ging donderdag 6 april in première. Voor Depp is dit de derde samenwerking met de fantasierijke regisseur Tim Burton. Na Edward scissorhands (1990) en Ed wood (1994) opnieuw een vruchtbare samenwerking van twee –naar eigen zeggen- zielsverwanten.

Johnny Depp lijkt een neusje te hebben voor films die zich ergens in het midden bevinden van kaskraker en cult. De man is in de bevoorrechtte situatie dat hij uit de aangeboden scripts gewoon kan kiezen wat hij leuk of mooi vind. En dat de scripts nog steeds binnenstromen blijkt wel uit het feit dat er volgende maand alweer twee nieuwe Depp producties op stapel staan, te weten The ninth gate van regisseur Roman Polanski en The man who cried.

De excentrieke agent Ichabolt Crane wordt om de rechterlijke macht van New york te ontlasten met zijn moderne opsporingsmethoden naar het plaatsje Sleepy Hollow gestuurd, waar zich een aantal gruwelijke moorden hebben voltrokken. Crane weet dan nog niet dat de moordenaar een rusteloze geestverschijning is, een ruiter zonder hoofd. De verhalen die onder de bewoners (een immigrantengemeenschap van Nederlandse afkomst) van Sleepy Hollow over de Ruiter zonder hoofd, de ronde doen, doet Crane af als bijgeloof. En voor bijgeloof ben je bij Ichabolt Crane aan het verkeerde adres, hij zweert bij  goed doordachte beredenaties en heeft een arsenaal aan opsporingsapparaten waarmee hij de plek des onheils te lijf gaat. Zijn rationele inslag blijkt gebaseerd op een diepe angst voor bovennatuurlijke verschijnselen. Als hij op een gegeven moment oog in oog komt te staan met de ruiter zonder hoofd begint zijn geloof te wankelen.

Sleepy Hollow is doorspekt van een absurd soort droge humor, die mij niet altijd kon bekoren. De sfeerbeelden die Burton ons voor zet zijn daarentegen fantastisch: de zompige moerassen en mistige bossen van Sleepy Hollow met als epicentrum, de dodenboom, ontstaan uit het zaad der kwaad, het graf van de ruiter zonder hoofd. Deze boom fungeert als doorgeefluik tussen Sleepy Hollow en het dodenrijk. Steeds als de ruiter zonder hoofd vanuit het dodenrijk de wereld inspringt, kneep ik even in de armleuning van mijn bioscoopstoel. Dit was een reactie uit angst, angst om dit schitterende sprookje te moeten verlaten. "Als kleine jongen was ik gek op dit soort films", vertelt Burton in New York. Ook Depp spreekt in een interview over zijn liefde voor oude horrorfilms als Bela Lugosi’sDracula’. Kan Sleepy hollow hiermee vergeleken worden? "It’s exactly the formulaic structure of that type of movie. We’re twisting it here, bending it there, pushing it around and bulying it a bit. We’re trying to take it a step further but at the same time not being disrespectful to that structure and formula and saluting the people who have done good work in it."

De rol van ruiter zonder hoofd  (met hoofd) wordt gespeelt door Christopher Walken, die overtuigend acteert. Hij is uitgedost met stekelig haar heeft een gebit van gevijlde tanden en katteogen; kortom angstaanjagend. Maar tegelijkertijd wekt hij bij de kijker een gevoel van deernis op. Het lot van de verdoemde ziel, doet je even slikken. Depp’s tegenspeelster Cristina Ricci speelt de mooie Katrina van Tassel, dochter van burgervader Baltus van Tassel. Tussen agent Crane en Katrina van Tassel ontstaat een romance die verder uitgewerkt lijkt te gaan worden waarneer Katrina’s verloofde onthoofd wordt door de ruiter zonder hoofd. Maar dan krijgt Crane argwaan en  neemt de plot een totaal onverwachte wending.  GAAT DAT ZIEN!


 
Erwin van Wouw

 
 

terug naar hoofdpagina